ομότονος

ομότονος
-η, -ο (Α ὁμότονος, -ον)
1. αυτός που έχει τον ίδιο τόνο, την ίδια ένταση, ίση δύναμη
2. αυτός που έχει τον ίδιο μουσικό τόνο
3. γραμμ. αυτός που έχει τον ίδιο τονισμό
νεοελλ.
(για πυρετό, φλεγμονή κ.λπ.) αυτός που δεν παρουσιάζει διακυμάνσεις ή αυξομειώσεις
αρχ.
1. αυτός που έχει την ίδια μυϊκή δύναμη σε όλους τους μυς
2. μτφ. ομοιόμορφος, όμοιος, ομαλός, ίσος, στρωτός
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ όμότονον
μουσ. μέτριος τόνος, ανάμεσα στον βαρύ και τον οξύ.
επίρρ...
ομοτόνως (Α ὁμοτόνως)
1. με την ίδια ένταση, με την ίδια δύναμη («ὁμοτόνως ὑπὸ τῶν ζευγῶν ἕλκεσθαι», Γαλ.)
2. γραμμ. με τον ίδιο τονισμό
3. όμοια, ομοιόμορφα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)-* + -τονος (< τόνος), πρβλ. ισό-τονος].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • ὁμότονος — having the same tension masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμοτόνως — ὁμότονος having the same tension adverbial ὁμότονος having the same tension masc/fem acc pl (doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμότονον — ὁμότονος having the same tension masc/fem acc sg ὁμότονος having the same tension neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμοτόνοις — ὁμότονος having the same tension masc/fem/neut dat pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμοτόνου — ὁμότονος having the same tension masc/fem/neut gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμοτόνους — ὁμότονος having the same tension masc/fem acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμοτόνων — ὁμότονος having the same tension masc/fem/neut gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμότονα — ὁμότονος having the same tension neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὁμότονοι — ὁμότονος having the same tension masc/fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”